هفته ی دفاع مقدس گرامی باد
واقعا هشت سال دفاع ما مقدس بود.چون تموم بچه های ما از جون مایه گذاشتن و رفتن.
بچه های ما چه جوری جنگیدن؟
اگر از خورشید گرم و سوزان جنوب بپرسی جوابتو میده.
اگر از سرزمین فکه که وقتی واردش میشی یه حس و حال دیگه ای داری بپرسی بهت میگه.
اگه از خاک شلمچه که درون سینه اش خون بچه ها رو داره بپرسی بهت میگه.
از اروند که پر تلاطم بود بپرس.
از نقطه رهایی که شاهد اون همه شجاعت بود بپرس.
از سیم خاردار
از مین بپرس که چه جوری بچه ها شیرجه میزدن تو بغلش.
این بار رفتی منطقه بپرس
دیر وقت بود.همه ی ما خوابیده بودیم.
یه وقت دیدم صدا میاد.رفتیم دنبال صدا.صدا از توی حیاط خوابگاه میومد.
یه هو دیدیم غلامحسین داره دور حیاط میدوه.بهش گفتیم چرا داری دور حیاط میدوی؟
گفت:یه لحظه به فکر گناه افتادم.دارم از خودم فرار میکنم.
این داستانو یه نفر با نام زینب برام فرستاده متاسفانه اسم وبلاگشو نمیدونم که بزارم.
برای مهمونی رفتیم خونه ی یکی از پیش مرگ ها.اونقدر شلوغ بود که جماعت بیخ تا بیخ نشسته بودند.
یه هو برق رفت .همه به هولو ولا افتاده بودند.ما هم توی تاریکی دنبال محمود میگشتیم که خدای نکرده مشکلی براش پیش نیاد.
توی این نیم ساعتی که برق رفته بود همش یه چیزی میخورد تو سرمون خیلی هم درد داشت.وقتی برق اومد دیدیم آقا محمود یه گوشه وایساده و داره بهمون میخنده. نگو اون داشت با انار میزد توسرمون.
نقل از همرزم شهید محمود کاوه
با اندکی تصرف
هدف از برگزاری این آماده باش جلوگیری از حملات نفس و شیطون(ببخشید حواسم نبود هر سال توی این آماده باش شیطون اسیر میشه) میباشد.
هدف دیگر این آماده باش تمرین حدود یک ماه عاشق بودن است.
خوش به حال کسی که از تمامی وقتهایی که در این آماده باش گذرونده نهایت استفاده رو کرده باشه.
خوش به حال کسی که توی این آماده باش حسابی خودشو به فرماندش که خدا باشه نشون داده باشه که فرماندش هم از اون خوشش بیاد و حسابی هواشو داشته باشه.
تازه توی این آماده باش بعضی افرادو گلچین کردن که سرباز امام زمان باشن.
خوش به حال چنین کسی.ما که.......
هر کی از این آماده باش سربلند بیرون اومده جا داره که بهش بگم:خدا قوت دلاور
